Internet of Things

Internet of Things

Het Internet of Things wordt steeds verder uitgebreid. Mijn thermostaat communiceert met mijn Google home, die vervolgens weer informatie doorgeeft aan mijn smartphone. Mijn koelkast houdt de voorraad van producten bij en mijn supermarkt app besteld iedere week automatisch mijn favoriete boodschappen. Je hoeft eigenlijk zelf niet meer na te denken, alles gaat vanzelf.

Contact

Terwijl alle apparaten elkaar steeds beter weten te vinden en hun onderlinge communicatie redelijk soepel verloopt, lijkt het erop dat mensen elkaar steeds meer ontwijken. Het contact met elkaar stomp af en wordt beperkt tot het noodzakelijke. In mijn kindertijd zaten we op zondagmiddag gezamenlijk aan de eettafel met een bordspel voor onze neus. Mens-erger-je-niet was de favoriet van mijn zusje en werd redelijk vaak gespeeld. Er werd gelachen, gepraat en – als mijn zusje verloor – driftig met pionnetjes gegooid. Het waren gezellige zondagmiddagen waar ik met enige weemoed aan terug denk.
Mijn eigen kinderen krijg ik niet meer aan de keukentafel voor een spel. Zij spelen op de PlayStation, de tablet of hun smartphone. Ze leggen contact met de hele wereld, maar communiceren niet.

Emoji

De ontwikkelingen gaan razendsnel. De zelf rijdende vrachtauto vindt zijn eigen weg naar de klaarstaande kliko’s. Ik ben voorstander van nieuwe ontwikkelingen en digitale technieken. Ik vind het heerlijk als Google home mijn woon-werk patroon snapt en zorgt dat het huis heerlijk verwarmd is als ik thuis kom. Ik vind het prettig als mijn lichten in huis zich automatisch aanpassen aan het muziek-genre dat er speelt. En tegelijkertijd vind ik het ook heerlijk om samen een spelletje te doen, een goed gesprek te voeren of simpelweg mijn zoon overhoren voor zijn aankomende toets. Contact met de mensen om mij heen. Niet via berichtjes, gedeelde foto’s en emojicons. Ik wil de woorden horen, de momenten beleven en de emoties voelen. Ik wil onderdeel worden van het verhaal en niet vanaf een schermpje deelgenoot worden.

Ik wil de technieken en ontwikkelingen niet tegenhouden of verbannen uit ons leven. Ik ben blij met de mogelijkheden die er zijn. Maar ik ben wel opzoek naar een gezonde balans tussen de online en offline wereld. Eigenlijk wil ik gewoon het beste van beide.

Ik deelde mijn frustratie laatst met mijn oudste zoon. Tijdens mijn gehele pleidooi bleef hij naar het schermpje van zijn telefoon staren, druk typend en klikkend op alles berichten die voorbij kwamen. Toen ik stilviel keek hij even op van zijn scherm en zei: “Mam, erger je niet.”